بـه قـــول حســیـــن پـــناهــــے :
، یڪ وقت هایے بایـב روے یڪ تڪـــــــہ ڪاغذ بنویســے " تـعطیــل است"
و بچسبانے پشت شیشـہ ے افـڪارت، بایـב بـہ خوבت استـراحت بـבهی،
בراز بڪـــشـے בست هایت را زیر سرت بگذارے بـہ آسمان خیرہ شـوے و
بے خـیــال ســوت بـزنی، در בلـت بخــنــدی
بـہ تمـــــام افـڪارے ڪـہ پشت شیشـہ ے ذهنـــــــت صف ڪشیـבـہ انـב،
آن وقــــــــــــــت با خـــوבت بــگــویـــی : بـگـــذار مــــنتـظــــــــــر بـمانـنـב
. . . . . . . . . .